Δίσεκτο έτος

   Γρουσούζικο... Γκαντέμικο... Προλήψεις...Μακριά από μας... Χτύπα ξύλο... Φτύσε στον κόρφο σου... Κουνήσου από τη θέση σου... Όλες αυτές οι φράσεις μπορούν να συνοδεύσουν τις λέξεις "δίσεκτο έτος". Και κρατάει χρόνια αυτή η ιστορία.... Πολλά χρόνια. 

Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά.

Τι είναι το δίσεκτο έτος: Είναι το έτος που έχει 366 μέρες αντί για 365. Και αυτό γιατί κάθε περιφορά της Γης γύρω από τον Ήλιο διαρκεί 365 μέρες, 6 ώρες, 9 λεπτά συν πλην κάτι ψιλά. Έτσι διορθώνονται οι όποιες ατέλειες του Γρηγοριανού ημερολογίου το οποίο χρησιμοποιεί όλος ο δυτικός κόσμος.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Όλα ξεκίνησαν με την ανάγκη εναρμόνισης του αστρονομικού ημερολογίου με το πολιτικό. Από την εποχή των Ρωμαίων εν έτη 600π.χ το ημερολόγιο του Νουμά ήταν αυτό που καθοδηγούσε και συνάμα τρέλαινε τους Ρωμαίους και αυτό γιατί η εποχή του θερισμού έπεφτε μέσα στο χειμώνα, την άνοιξη δεν υπήρχε λουλούδι και το φθινόπωρο τη βγάζαν με χιονοπόλεμο. Έτσι ο Ιούλιος Καίσαρας πήρε την απόφαση να κολλάει μέρες και μήνες όπου πρέπει για να βγάζουν νόημα οι εποχές δίνοντας μάλιστα αυτή την αρμοδιότητα στους ιερείς. Αυτοί όπως προκειμένου να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους και να μείνουν στην εξουσία όσο περισσότερο μπορούν βάζαν μέρες όπου θέλανε και τους βόλευε φτάνοντας σε σημείο ένα έτος να έχει 400-500 μέρες. Κάπου εκεί εμφανίστηκε ο αστρονόμος Σωσιγένης (αφού είχε αναθέσει ο Καίσαρας τη δουλειά σε μαθηματικούς και φιλοσόφους) και πρότεινε να υιοθετήσουν  το ημερολόγιο του Πτολεμαίου του Γ’ στο οποίο ανά τέσσερα χρόνια ένα έτος είναι δίσεκτο (όπως και σήμερα). Και έτσι ο Φεβρουάριος, από τελευταίος μήνας του έτους, έγινε δεύτερος, μετά τον Ιανουάριο, και είχε 30 μέρες. Ανάμεσα στην 24η και 25η Φεβρουαρίου οι Ρωμαίοι πρόσθεταν κάθε 4 χρόνια μια επιπλέον ημέρα. Υπολόγιζαν δηλαδή την 24η Φεβρουαρίου δύο φορές και επειδή ήταν η έκτη μέρα πριν από την 1η Μαρτίου (που ήταν η αρχή του έτους για τους Ρωμαίους), η δεύτερη 24η Φεβρουαρίου που προστέθηκε ονομάστηκε δις έκτη μέρα, δηλαδή δεύτερη έκτη μέρα πριν από τον Μάρτιο. Με τον καιρό, ο όρος «δίσεκτο» έμεινε να χαρακτηρίζει ολόκληρο το έτος που έχει μια επιπλέον ημέρα. Αργότερα οι Ρωμαίοι αφαίρεσαν από το Φεβρουάριο μια μέρα, και προς τιμήν του Αυγούστου Καίσαρα, αφαίρεσαν άλλη μία μέρα και την πρόσθεσαν στον Αύγουστο. Αργότερα επί χριστιανισμού προστέθηκε η μία επιπλέον μέρα του δίσεκτου έτους στον τέλος του Φεβρουαρίου (αντί για τις 24 που μετρούσαν διπλή οι Ρωμαίοι) Και έτσι ο Φεβρουάριος έμεινε με 28 και που και που 29 μέρες.

Επίσης ο Φεβρουάριος ήταν ο μήνας της εξιλέωσης και της λατρείας των υποχθόνιων θεοτήτων για τους Ρωμαίους και έτσι δεν ξεκινούσε καμία μακροχρόνια εργασία αυτό το μήνα. Αυτές οι παραδόσεις περάσαν στου Έλληνες και ακόμα και σήμερα θεωρούμε το δίσεκτο έτος γρουσούζικο.

(Πηγή: cosmo.gr, wikipedia, sansimera.gr)